Hastayım. İşe sarıldığıma bakmayın. Gerçekten hastayım. Bu sabah canımı sürükleyerek gittim işe. Burnum davulcunun tokmağı gibi. Öksürdükçe ciğerlerim sökülüyor. Sanırım içine biraz bayram kaçırdım. Tenim pul pul dökülüyor. Tuzsuz suya düşmüş denizkızı gibiyim. Ağzımın hiç tadı yok. Çikolata bile ağzımı tatlandırmıyor. Dudağımda bir uçuk. Kolum, kanadım kalkmıyor. Sabah uyandım düşünüyorum sessiz sessiz. Dört koca gün bayram yapmışım, şimdi işe gitmesem olmaz. Ama hastayım.
Hasta olan ne yapar? Yatar. Naz yapar. Çorba içer. Televizyon izler. Uyur. Rüya görür. Bir daha uyur. Terler. Üzerini değiştirir. Geçmiş olsun telefonlarına yanıt verir. Sıkılır, şikayet eder. Eve gelen çiçeklerle mutlu olur. En sonunda iyileşir.
Ben ne yaptım? Uyandım. Yatak battı. Ama araba kullanacak halim olmadığı için yakın bir arkadaşımı aradım geldi beni aldı birlikte işe gittik. Yol boyu gelecek ayın projelerini konuştuk. Yolda bile çalıştık. Kaç kez aksırdım, tıksırdım bilmiyorum. Sesimin bu tonuyla korku filmlerinde seslendirme yapabilirim. İnanın abartmıyorum. Sadece hastayım. Sesimi çıkartmıyorum. Çalışıyorum.
Çalışmak iyi bir savunma. Farkındayım! Yıllardır acılarla, yenilgilerle, yalnızlıklarla baş etmek için çalışırım ben. Bedeni yoracaksın ki zihin acı çekmeyecek. Düşünmeyecek! Yani kendi yaralarını düşünmeyecek. Ancak, hasta bir bedeni çalışmak iyileştirmiyor. Hasta bedeni ne iyileştiriyor? Bilmiyorum. Çünkü. yıllardır hasta olmadım.
Peki şimdi neden hasta oldum? Yoruldum.
Öğleni zor ettim. Canım çekiliyor. Akşamı edemeyeceğim diye düşünürken bir kase domates çorbası içtim. yüzüm, çorbanın içinde erimiş kaşar peyniri gibiydi. Korktum bir an görüntümden. Az yürüdüm sokakta. Üşüdüm. Aralık esintisi şehrimi sarmıştı. Soğuktu şehrim. Kendim yalnız hissediyordum. Sürekli akan burnumu silmekten yorgun düşmüştüm. Her yer yabancı. İnsanlar uzak. Hastayım ya biraz.
Nazlanmak istedim ama çevrede kimse yoktu. Oturdum bu satırları yazdım. Hastalığı yaşamak gerek. Bir şeyin yerini, başka şeylerle doldurmadan hayatı yaşamak lazım. Sadece olanı yaşamak. Çalışmak, sadece çalışma zamanında kalmalı. Başka şeyleri telafi etmek için değil.
Hastayım biraz. Belki ondandır bu sözlerim. Az kendime sitem belki. Hayat söyler son sözü ama benimde kendi kelimelerim var. Kendi kaderim.
Hastayım biraz. Artık çalışmak yetmiyor acıları, yalnızlıkları savuşturmaya. Sarılacak bir omuz istiyorum üşüyünce beni saracak. Çorba falan istemiyorum. Sadece bir sıcaklık bekliyorum. Duru bir söz! Sadece bana kendimi hissettirecek bir yürek istiyorum.
Hastayım biraz. Sadece hayal kuruyorum. Oysa "hayal yok, plan yok, sadece yaşayıp göreceğiz bu hayatı" diyerek başlamıştım yaşam yolculuğuma yıllar önce. Ne oldu şimdi? Nedir bu serzenişim?
Hastayım ya biraz ondandır bu halim. Yarına geçer. Çalışmaya kaçarım. Dünya döner. Mevsim değişir. Ömür biter. Ben çalışırım..
Hasta olan ne yapar? Yatar. Naz yapar. Çorba içer. Televizyon izler. Uyur. Rüya görür. Bir daha uyur. Terler. Üzerini değiştirir. Geçmiş olsun telefonlarına yanıt verir. Sıkılır, şikayet eder. Eve gelen çiçeklerle mutlu olur. En sonunda iyileşir.
Ben ne yaptım? Uyandım. Yatak battı. Ama araba kullanacak halim olmadığı için yakın bir arkadaşımı aradım geldi beni aldı birlikte işe gittik. Yol boyu gelecek ayın projelerini konuştuk. Yolda bile çalıştık. Kaç kez aksırdım, tıksırdım bilmiyorum. Sesimin bu tonuyla korku filmlerinde seslendirme yapabilirim. İnanın abartmıyorum. Sadece hastayım. Sesimi çıkartmıyorum. Çalışıyorum.
Çalışmak iyi bir savunma. Farkındayım! Yıllardır acılarla, yenilgilerle, yalnızlıklarla baş etmek için çalışırım ben. Bedeni yoracaksın ki zihin acı çekmeyecek. Düşünmeyecek! Yani kendi yaralarını düşünmeyecek. Ancak, hasta bir bedeni çalışmak iyileştirmiyor. Hasta bedeni ne iyileştiriyor? Bilmiyorum. Çünkü. yıllardır hasta olmadım.
Peki şimdi neden hasta oldum? Yoruldum.
Öğleni zor ettim. Canım çekiliyor. Akşamı edemeyeceğim diye düşünürken bir kase domates çorbası içtim. yüzüm, çorbanın içinde erimiş kaşar peyniri gibiydi. Korktum bir an görüntümden. Az yürüdüm sokakta. Üşüdüm. Aralık esintisi şehrimi sarmıştı. Soğuktu şehrim. Kendim yalnız hissediyordum. Sürekli akan burnumu silmekten yorgun düşmüştüm. Her yer yabancı. İnsanlar uzak. Hastayım ya biraz.
Nazlanmak istedim ama çevrede kimse yoktu. Oturdum bu satırları yazdım. Hastalığı yaşamak gerek. Bir şeyin yerini, başka şeylerle doldurmadan hayatı yaşamak lazım. Sadece olanı yaşamak. Çalışmak, sadece çalışma zamanında kalmalı. Başka şeyleri telafi etmek için değil.
Hastayım biraz. Belki ondandır bu sözlerim. Az kendime sitem belki. Hayat söyler son sözü ama benimde kendi kelimelerim var. Kendi kaderim.
Hastayım biraz. Artık çalışmak yetmiyor acıları, yalnızlıkları savuşturmaya. Sarılacak bir omuz istiyorum üşüyünce beni saracak. Çorba falan istemiyorum. Sadece bir sıcaklık bekliyorum. Duru bir söz! Sadece bana kendimi hissettirecek bir yürek istiyorum.
Hastayım biraz. Sadece hayal kuruyorum. Oysa "hayal yok, plan yok, sadece yaşayıp göreceğiz bu hayatı" diyerek başlamıştım yaşam yolculuğuma yıllar önce. Ne oldu şimdi? Nedir bu serzenişim?
Hastayım ya biraz ondandır bu halim. Yarına geçer. Çalışmaya kaçarım. Dünya döner. Mevsim değişir. Ömür biter. Ben çalışırım..
14 yorum:
Cok cok gecmis olsun bitanem. Bedeni dinlendirmek lazim, naz yapacak biri yok diyorsan bizler ne güne duruyoruz, yap sen nazini, burnunuda sileriz, sacinida oksariz, ama sen birazcik dinlendir bedenini. Daha yapilacak cok is var, saglikli olmalisin canim benim. Yaslanacak omuz istiyorsan burdayim:))
Sarildim SIMSIKI:))
insan en çok hastayken naz yapmak istiyor, hele de sevgisinden tereddüt etmediği varsa yanında... dilerim çabuk iyileş, dilerim kısa zamanda naz yapacağın biri olsun yüreğinde... dilerim, sağlıklı günlerinde naz yap sen ona...
sevgiyle...
Sana çalışmayı bir süreliğine yasaklıyorum.
Dinlenmelisin.
Sana düş kurmayıda yasaklıyorum.
Sevdiklerinin somut gerçekler olduğunu bilmelisin.
Sana özellikle domates çorbasınıda yasaklıyorum.
Bol limonlu, şehriyeli tavuk suyu içmelisin.
Ve seni çok sevdiğimi bilmeni istiyorum.
Bunu yürekten söylediğimi bilmelisin.
Tüm bunları uygularsan canım arkadaşım
Bak ne kadar çabuk iyileşeceksin.
Sevgilerimle :)
Ahmet
geçmiş olsun şifa diliyorum. kapı komşusundan bir tas çorba... ılık süt belki. bir de uyku... bedenin ilacı su ve uyku...
Çook geçmiş olsun! Bilirim hastayken nazlanabilmenin lüksünü.
Buralardan da olsa belki iyi gelir sıcacık bir geçmiş olsun....
Canım benim, "hastayım demişsin yazmışsın içini dökmüşsün çokça...Yalnız değilsin sana bir tas çorba getiremem belki ;üşüyen omzuna kendi ceketini saran sevgili de olamam. Ama dostum sana... dostun olmayı seçtim okudukça seni.Bilinçli bir tercihti benimkisi..."Senden yankılanan ben"dim çünkü.Kimbilir belki bu yüzden yakının hissetmekteyimdir... ve sıkı sıkı sarılmaktayım sana.Bunu bilmeni istedim.
çok çok geçmiş olsun. Valla bravo size hem hasta olup hem de çalışmak... Hayaller ve planlar konusunda ise ben de hergün kendime verdiğim sözle cebelleşip duruyorum... Sanırım bu iki sözcük "umut"u çağrıştırdığı için kafamızı karıştırıyor.
canımmm çok geçmiş olsun ama çok arayacağım seni akşam. ha bu arada bende hastayım hem de aynen :)))
Bunca kelimeyi arka arkaya sıralayıp yazdığına göre sen hasta falan değilsin. Sahiden naz yapıyorsun.
Geçmiş olsun..
Tez zamanda geçsin de, bir hastalık ancak böyle kaleme alınabilir di :)
Nazlanasınız varsa bana nazınız geçer bilesiniz :)
Dikkat edin kendinize..Sevgiler.
beden hastalanınca iyileştirmek daha kolay, ruh yarası gibi geride iz bırakmıyor en azından. geçmiş olsun.
Hasta insanın naz yapma hali hastalığın semptomlarından biri olsa gerek. Bitanecik Fadiğim, "Aman kızım sen hasta olma da ben bütün seneyi hasta geçirmeye razıyım" derdi. O kadar yormuşum :)
Çok geçmiş olsun :( Az kaldı hafta sonuna...
Sevgiler,
Ben ne kadar şanslı bir insanım...
Bunca güzel insan benim için ne hoş şeyler söylşemiş.
Hepinize çok teşekkür ediyorum.
Hastayım diye boş durmadım ama.
Çok hoş bir şey hazırladım.
Paylaşacağım.
Hepinizi çok seviyorum! İyi ki varsınız.
Ahh, dokundu yazdıklarınız, yola güçlü çıkıyoruz kendime yetebilirim, yalnızlık o kadar da kötü değil, olmazsa olmaz napalım diye ama işte güçsüz bi anımızda nasıl da avucuna alıveriyor, çoğunlukla hasta olmamızı da beklemeden bir bakışta bir sözde bir garip oluyoruz -kendim adına-, geçmişler olsun hastalığınız için, diğer dilekler için de gönlünüze göre versin Allah.
Yorum Gönder