Elma

Siyah kazağını giyinmişsin yine
Fonda hep türküler çalıyor
Gidiyor musun?

En çok gözlerine bakmayı özledim
Uzun uzun
Bakışlarımın yakalanma korkusundan uzak

Gözlerine, gözlerimle dokunmayı özledim
Şehrin,
Geceye sunni ışıklarla kafa tutması gibi

Sana uzaktan bakmayı öğreniyorum
Şehrin,
Karanlıkta kaybolması gibi

Arkamı döndüğümde seni göreceğim sanki
Gözlerine bakacağım
Şehrin karanlığında kaybolmuş gibi
Dolaşıp duracağım içinde
Sonra masallarımı anlatacağım usulca

Benim dilimde
Bildik masallar yeniden yazılacak
Şehrin,
Dar sokaklarını kendimize beden yapmamız gibi

An gelecek
Gökten elmalar düşecek
Her masalın sonu böyle değil mi?

Bizim elma bölünecek ikiye
Biri sen, biri ben
Yaşayıp gideceğiz öylece
Bir elma olabilme beklentisiyle...