son 7 - masal

bazı sabahlar uyanırsın
hava kurak, gönlün ayaz
sarılacak bir örtü bulamazsın
soğuk ellerin titretirken nefesini
hayallere kaçarsın

bildik bir masal gelir aklına
evvel zaman içinde…
diye başlamazsın
anımsamaya

çünkü zaman
çoktan söylenmiş
bitirilmiş
bir tekerlemedir
ağzında

seni ısıtacak anları düşürürsün
aklına
bir kral varmış
bir de peri kızı
yeter bir masalı yazmaya

ilk bakışta aşık olsunlar birbirlerine
işte öykü başladı bile

kavuşmasına kavuşurlar da
her masalda olduğı gibi
aralarında bir sır olsun
o vakte dek kimseciklere demedikleri
dağ fare doğursun

peri kızı çeksin dünyanın yükünü
sırma saçların altında
tam şah damarının üzerinde
saklı dursun bir yara
kim bilir hangi aşktan kalma

kızın kamaşınca kalbi aşktan
sırrını deyiversin krala
kralın içinden o ses haykırsın
"peri kızı çıplak!"

yarayı görünce ürpersin kral
kara kediler gırlasın
"bu kız sahiden peri değil midir?" yoksa

hüzünle gözlerine bakar kralın peri kızı
sakın dokunma yarama
insanoğlu bu
yenilir kral merakına
dokununca yaraya
kuş olur
uçar
gider
sevdiği uzaklara

o gün bu gündür hep aynı şarkı söylenir...