aziz



biliyor musun anne
beni ne ecel, ne de kader öldürüyor
ömrüme ilmeği geçiren insanmış
şimdi yine senin küçük kızın olsam!
içim çocuk benim, bir el tutmak ister.
içim çocuk benim, korkunca sarılmak ister.
içim çocuk benim, bir şey söylenmese de
dönüp bakınca orada bir sığınak olduğunu bilmek ister.
kalp aziz değilmiş anne
ben ruhumu nadasa bırakıyorum
zihne dönüyorum.
bu sefer ardımdan sakın su dökme

eyvallah!


Fotoğraf: Özgür Çakır


10 yorum:

Evren dedi ki...

bugün ağlayasım var... ağla / yasım

kara kitap dedi ki...

benim ruhumdaki nadas ise uzun yıllardır sürüyor.ruhu nadasa bırakmak pek iyi değil aslında.sonra nasıl ürün vereceğini unutuyor.içinde varolanları nasıl büyütüp yetiştireceğini unutabiliyor insan. o yüzden ruhun meyveleri zihnin suyuyla sulanarak büyümeli.

minimalist dedi ki...

nerden buluyorsunuz bu sözcükleri, nameleri? Bayılıyorum.

-mka- dedi ki...

Biliyor musun anne?
Beni ne sesler, ne de zaman öldürüyor;
Ömrüme ilmeği geçiren, insanmış..
Şimdi, yine senin küçük oğlun olsam!
İçim çocuk benim, gülümsemek ister..
İçim çocuk benim, korkunca saklanmak ister..
İçim çocuk benim, bir şey söylenmese de;
Dönüp bakınca, müşfik kollar olduğunu bilmek ister..

Kalp, aziz(e) değilmiş, anne;
Ben ömrümü bırakıyorum,
Hayâllerime dönüyorum..
Bu sefer ardımdan ağlama..

Eyvallah!

-mka-

Sokak Kedisi dedi ki...

...

Harika.

Aylak Kedi dedi ki...

bir hoş olmuş ki bir hoş oldum

geveze baykuş dedi ki...

ruhumu nadasa bırakıyorum...

bundan daha güzel ifade edilemezdi.

nehircce dedi ki...

offff,içim bir garip oldu..Hüzün çöktü.Çok güzeldi..

sufi dedi ki...

Ömrümüzün boynuna ilmeği geçiren insan da boynunda ilmekle dolaşıyor da ne zaman ilmeği çekilecek onun farkında olamıyor.

sufi dedi ki...

Ömrümüzün boynuna ilmeği geçiren insan da boynunda ilmekle dolaşıyor da ne zaman ilmeği çekilecek onun farkında olamıyor.