KADINLAR ve KENTLER

İnsan yüreğini bir kente kaptırdı mı oradan ayrılamıyor.
Coğrafyanın bir önemi yok!

Semah eden kuşlar gibi ruhum
Her sabah başka bir kentin aşkıyla uyanıyorum
Bazen çocukluğumun Beyrut'una gidiyorum
Çekirge kovaladığım zamanlara
Ay masallarını dinlemek istediğimde Ilgaz'a
Yalnızlığın başketini keşfetmek istediğinde Laiden'e
Bir ömrü, kent kent geziyorum
Ama biri var ki sadece ona gitmeyi bekliyorum


İnsan yüreğini bir kente kaptırdı mı sahiden oradan ayrılamıyor.
Can tüm benliği ile o kenti yaşıyor.
Bu tıpkı bir kadını yaşamak gibi..
Yıllar önce gidilmiş bir kent, koyunda taşınan bir kadındır aslında
Arada bir orada mı diye yoklanan
Sıcaklığı hissedilince çocuk saflığında yürek coşturan
***
Çok kent gördüm ben
Hepsinden bir kaderi yaşamak için geçtim
Benler bıraktım
Benden topladım
Estim, yağdım, gürledim
Tomurcuk oldum, açtım nihayetinde soldum
Girizgahım temelimi sağlam tutum
Bilmem kaç bahar sonra bir kente dönüştüm.
***
Bir kent olmak istedim
Üzerine hayaller kurulan
Bundan ötesini istedim
Kentler virane, yıkık, dökük perişan olsa da ayakta kalıyor
Zamana direniyor..
Acılara, bombalara, yokluklara baş kaldırabiliyor..
Bazen yerin altına gizlenmiş bir antik kent..
Bazen kayıp bir kent!
Bazen teknolojik büyülerin yeknesaklığında
Ama hep ayakta
Yaşamak efsanelerde..
Bir kent!
Bir kadın!
***
Bir kadını ayakta tutan şey nedir?
Aşk
Tutkular
Senin kalbin nerede atıyor kent?
Benim kalbim boynumda
O beni boynumdan öptüğünden beri ruhum boynuma saklandı
Bir kadını ayakta tutan şey aşktır
Gözlerimi kapıyorum
Hayale diyorum..
Bir kenti
Bir aşkı
Bir kadını
Adımın ne olduğunun bir önemi yok
***
Bir kadını ayakta tutan şey nedir?
Üretmek
Paylaşmak
Çok çalıştım ben..
Ellerim başak başak..
Alnımdan terler düştü boncuk boncuk..
Kanayan ellerimden öptü sevdiğim
Sarıldı bana sımsıkı
Avucuma kondu demir bir para..
Bir kenttim
Bir kadın
Ekmeğimi kendime bandım..
Kendimde saklandım..
Suyumu kazandım da içtim!
Ekmeğimi böldüm de yedim..

***
Bir kadını ayakta tutan şey nedir?
Güneş
Ay
Deniz
Nisan
***
Bir kadını ayakta tutan şey nedir?
Bir bebek
Benim bebeğim..
Gözleri sevdiğim adamın gözlerine benzeyen, benim bebeğim..
Koşan çocuklar sokakların kuytusunda bir şehrin…
Bisikletler, uçurtmalar, topaçlar!
Bez bebekler..
Pamuk şekerleri..
Bir “anne” sesi..
ANNE!
Oğlum Deniz, Kızım Nisan!
Ben anne
Sadece bir şehir
Sadece bir anne..
**
Bir kenti ve bir kadını ayakta tutan şey nedir?
Sahiplenilmek!
Beni sakın bırakma..
Ellerimi sakın bırakma..
Hele gece!
Issız sokaklarda bir başıma sakın beni bırakma..
Sımsıkı sarıl
Bileyim ki seninim..
Bir tek senin..
İster bir kent ol, ister bir kadın
Sadece izin ver seni bulsun birisi
Ve onunla yaşa..
Kendini yaşat
Kendin gibi yaşa..
Aşık, üreten, anne ve sahiplenilmiş olarak..





Fotoğraflar: Özgür Çakır

6 yorum:

Adsız dedi ki...

Bir kent... Bir kadın... Tüm doğurganlığıyla, koynuna alışıyla, çoğalışıyla, çoğaltışıyla... Bir kent, bir kadın... Tüm tutkulu gelişleriyle, tüm hüzünlü gidişleriyle... Ve tüm bağlılıkları, bağımlılıklarıyla! Benim kentim İstanbul'du! Zarar veren ama bağımlılık yapan, vazgeçilemeyen! Ben İstanbul'dum, İstanbul ben! Ben kentimi kaybettim; korkarım kendimi de! Yeniden kendimi ve İstabul'umu bulmam umudumla! Tutku'mu ve Utku'mu bulmam umudumla! Kentini kaybetmeyecek kadınlar; kadınını kaybetmeyecek kentler umuduyla!

kim gölgesinden kaçabilir ki dedi ki...

kaybolmak istiyorum şehirde
çıkmaz sokaklarında..
bu şehir beim yolum olacak
bu şehir ben olmalı
bu şehir istanbul olmalı
seni seviyorum ey güzel şehir

beenmaya dedi ki...

peki ya içimizde yıkılıp yıkılıp ama eksik, ama yarım yeniden kurulan şehirler...

İçindeki şehire sor iyisi mi sen, o söylesin sana diyor, umutsuz ve yorgun gözlerime bakarak. Bugüne kadar kaç sokağından geçtiğini ömrünün, kaybolduğunu sandığın yollarında kaç kaldırımına davetsizce çöküp kaldığını, ve her seferinde yeniden toparlanıp ayağa kalktığını...İçinde kendini hala toparlayamamış bir şehir var ve eğer o biterse sende bitersin görüyorum. Ama biliyorum ki sende, içinde bir yerlerde hala, yıkılmış, talan edilmiş bu koca yüreği yeniden kuracak kadar büyük bir aşk da var...

_zAhİr_ dedi ki...

Bir bahar şiiri gibi,bana gelen Ankara kokusu..Herkes birine aşık oluyor ve onu hatırlıyor demek..

"Oğlum Deniz, Kızım Nisan!"
ikisini de gözlerinden öpüyorum şimdiden :) sevgiler..

Maryjade dedi ki...

ben yüreğimi doğduğum kente kaptırdım,şu an burada yaşıyor olsamda kalbim,ruhum,ateşim,aşkım ve tutkum orada.Bir parçam orada yaşıyor...ellerine sağlık...

kara kitap dedi ki...

ne kadar güzel yazıyorsunuz.insanın duygularını yazabilmesi ne güzel.o kadar uzun zamandır yazmıyorum ki kalemi elime almaktan korkar oldum.sizi bugün tanıdım.ama artık her gün sayfanızı açıp bakacağım.yazınız içimi aydınalttı.