Anlatamadıklarım



Siyah beyaz bir hayatın hangi karesine baksan gördüğün tek bir şey vardır
Siyah ve beyaz
Sen hangi renksin?
Peki ya ben?

Öylesine geldimdi sana..
Sözler getirdi beni sana
Bir salıncağa bindimdi sanki..
İşte çalıkuşu misali..

Düştüm senle
Düş!

Masallara inandımdı yeniden
Gece 12′yi vurduktan sonra da mutlu olsun istedimdi Külkedisi
Balkabağı sadece, tatlı bir yiyecek olarak kalsaydı..

Kays’ın gözleri açılmaz bilirim!
Açılsa görür mü sence?
Görse, bu onun ne işine yarar ki?
Yitik sevdasıyla, gönül gözü kör olan hangi duyusuyla görür sahtekar dünyayı de bana..
Eğimine yandığımın dünyası oyalar beni..
Ben içimden ona bakarım
Ne kadardır var bu yalnızlık hissi, bilmiyorum.
Bildiğim tek şey sözlerde kaybolmuş olduğumdur.
Globalleşen dünyada, cool’laşan duygularımın erittiği bir yok oluşun içinde dönüp duruyorum.
Herkes kendi arayışlarının peşinde koşar.
Ben sadece gidiyorum!
Bu sefer kendimden de gidiyorum…

Bana yalan söylediler
Kaderden bahsetmediler

Diye serzenişte bulunuyor şarkıcı
Sanki bilseydim kaderimi, böyle yaşamayacak mıydım?

İçi acırken insanın, en iyi giden şey biberli çikolatadır
Böylece her tatlının içinde bir acı olduğunu öğrenir insan..

Bu arada magnum biberli neden krize kurban gitti bilen varsa söylesin. Hiç bir yerde bulamıyorum!

1 yorum:

-mka- dedi ki...

Herkes gidiyor bu aralar..

Onlar gittikçe, ben kalıyorum.. Herkesin bıraktığı bir yerde, sadece ben kalıyorum..

Aslında sadece ben gidiyorum(mu)..

-mka-