Mezarlık Notları

PEMBE LALE

Elinde sımsıkı tutuyor
Ama incitmeden
Yaralı bir kuş saklı sanki avuçlarında
Açsa ellerini üşüyecek
Açmasa solup gidecek

Avuçlarında saklıyor
Arada ellerini gevşetiyor
Göz ucuyla bakıyor
Hala orada saklı mıdır diye
Sonra hızla kapuyor avucunu
Sanki uçup gidecek
Ilgıt ılgıt nefesini üflüyor
Üşümesin diye sarıyor
İçine işliyor
Belki de onunla yaşama tutunuyor

Uzaktan bakıyorum ona
Gözlerimde yakalanma korkusundan eser yok

Usulca çöktü yere
Açtı ellerini
Avuçlarından gülümsedi güneşe
Plastik pembe bir lale

Rengi solmuş
Uçuk pembe
Az gün görmüş belli
Gerçeği gibi olmaz ama
Göz yaşıyla tozunu aldı önce
Öptü
Sonra dikti toprağa

Şimdilik!
Yeni kazılmış mezarda dikili kaldı lale
Başında yazgısıyla 697888
Doğruldu
Fatiha’sını sürdü yüzüne
Dokundu toprağa
Eyvallah dercesine
Bir rüzgar esti
Savruldu lale
Usulca yürürken kaygan zeminde
Hayat temkinliğiyle
Bir ara döndü baktı
El salladı
O anda göz göze geldik
Soluklandı
Mırıldandı
“Lale” dedi
“Lale” dedim
Hıçkırıklara boğuldu
Ben ona baktım
O bana bakamadı
Gitti!
Yürüdüm taze mezara
Dokundum laleye
Dile geldi
Can dedi!
Ey can…
Plastik lale cana susadı…
Yürüdüm oradan usulca