Haziran 2009
Ani, Kars
Ani, Kars
Sana geliş yolundayım
Bakma ardımı döndüğüme
Yüzümü, sen yoluna her çevirdiğimde
Çiçek çiçek üzerime kalkıyor toprak
Ürperiyorum yürekçe
Geç kalmadım diyorum.
Henüz değil!
Sana varma telaşım yolumu kapatsın istemiyorum
Kırıntıları toplayıp ekmek yapılmıyor, biliyorum.
Anlarımızı toplasam, belki bir gün bile etmez.
Çiçek çiçek üzerime kalkıyor toprak
Ürperiyorum yürekçe
Geç kalmadım diyorum.
Henüz değil!
Sana varma telaşım yolumu kapatsın istemiyorum
Kırıntıları toplayıp ekmek yapılmıyor, biliyorum.
Anlarımızı toplasam, belki bir gün bile etmez.
Oysa arzular, özlemler ve bekleyişler bir ömrü çoktan doldurdu
Olsun!
Ben, sana geliyorum.
Sana!
Sen yüreğimin yönüsün,
Sana!
Sen yüreğimin yönüsün,
Göz nereyi görüyor anlasana.
Dümeni sakin sulara kırma çabasından öte bir şey bu
Hayata seninle yelken açtım, kader bozkırında
Sen bekledikçe
Ben geleceğim
Yeter ki sana gelen yollarım olsun!
Binecek bir at elbet bulunur.
Dümeni sakin sulara kırma çabasından öte bir şey bu
Hayata seninle yelken açtım, kader bozkırında
Sen bekledikçe
Ben geleceğim
Yeter ki sana gelen yollarım olsun!
Binecek bir at elbet bulunur.
Fotoğraf: Özgür Çakır
33 KÖY, 3003 ÇOCUK İÇİN EL ELE KAMPANYASI
Bir Çocuğun Elindeki Kalem Olabilirsiniz!
7 yorum:
Ahhh yine nasıl güzel yazılmış, yeter ki sana gelen yollarım olsun. Olsun efendim olsun, herkesin bir gidecek yolu ve o yolda da bir bekleyeni olsun...
Sevgilerimle...
"sen yüreğimin yönüsün"
istesemde gidemem başka yola... yürek yüreğe özlem duyuyor en çok ve her yürek bulduğunda/sandığında pusula hep kuzey...
yol gidilir her şekilde
gerçekten istedikten sonra...
Yol kalpten geciyorsa yonun ne onemi var.Kalp gidecegi yeri iyi bilir.
Gerçekten muhteşemsiniz! İyi ki blog açmışsınız da biz de istifade ediyoruz.
"Kırıntıları toplayıp ekmek yapılmıyor, biliyorum. Anlarımızı toplasam, belki bir gün bile etmez." Bayıldım, ne kadar güzel sözler bunlar. Size bakmadan duramıyorum, blogunuz ben de böyle bir hal aldı bilesiniz!
Sevgilerimle.
minimalist
Hemen her gün gelip buraya ruhunu estiren dostlar!
Öyle sözler söylersiniz ki can kabarır, eteklerime yapışan "aman etme eyleme" olmasa...
Kendimi bir şey sanacağım. Herkes kendine ayna.
Kalemime mürekkep oluyorsunuz.
Yürek koyan, akıl eken herkese teşekkürler.
kırıntıları toplayıp ekmek yapılmıyor. demek ki işin özü buğdayda.. un da değil...
Yorum Gönder