Öte yakaya geçmek: TÖRE CİNAYETİ*

Hayatla, arama bir duvar ördüm
Ne, o beni görüyor
Ne de, ben onu
Hüzünler,
Yorgunluklar,
Bekleyişler

Benim tarafımda kaldı
Aşıklar,

Palyaçodan rol kapmışcasına giyinmiş tombik kız,
Denizin derinliklerinde bakıp zenginliği umanlar

Öbür tarafta...


Uzağa bakıyorum
Kendi içimdeki uzağa
Varla yok arasında bana göz kırpan

Ufuk çizgisi ne kadar yakın oysa

Hava sıcak.

Çok sıcak!

İçim kurudu

Tenimin sıcaklığı canımı yakıyor

Sıcaklığa ter ve gözyaşı basıyorum

Akıp gidiyor bir bir içimde uzak diye sakladıklarım

Hafifliyorum

Hafifledikçe dünya daha bir büyüyor gözümde

Küçüldükçe küçülüyorum...

Saklandım duvarın karanlığına

Küçük kalmak istemedim

Kocaman dünyada, minicik..

Yel esti denizden üzerime

İçim Titredi
Üşüdüm
Sımsıkı sarıldım kendime
Teklik nasıl da ağır geldi bana
Sokuldukça sokuldum taşa
O bana, ben ona dayandık
İkimizde yalnızdık
Tek farkla
O gündüzün sıcağını, ben gecenin karasını almıştım.


Dayandım, kendi ördüğüm duvara
Kimse bilmedi
Kimse görmedi beni
Hayat bir merdivendi
Arada bir durmak gerekti
Şimdi karar vakti

Öte yakaya geçmek için kaç gün daha tüketmeli...

* Adı Sevgi olan bir kız ve yakını 44 kişi öldürüldü.

Tüm bu cinayetlerin nedeni: TÖRE

Televizyonlarda kızmızı yemenisi ile çektirdiği fotoğrafı ile gördük Bilge Köyü'nden Sevgi'yi

Sanki dayı oğluyla değil, amca oğluyla evlenseydi n'olurdu ki...

Bu coğrafya da hayat bu kadar işte!

Fotoğraf: Özgür ÇAKIR