KELİMELER-V

sen yalın ayak kahvaltı hazırlarken
yatakta uyuyor numarası yapıp
çaktırmadan bacaklarını seyretmek aşk’tır!
şimdi söyle
bana hangi kelimeyi bana vereceksin!
JED ELSKER DİG

Yüzyıllardır her türden düşünceyi tuzağa düşürmüş kelimeler. Düşüncelerim yerleşik hayata geçti! Çoğunuzu evcilleştirdim. Ama bazılarınız hala kedi. Kiminiz kaplan, kiminiz sarman kedi. İstediğiniz kadar cırmalayın beni. Kelimeler! Bu satırlara varanlar, size sayısız kelimeler verdim! Şu anın tadına varmak için kelimeleri sildim. Sessizliğe geldim!

Sessizliğe soyunan kelimeler. Sessizliğimle boğduğum kelimeler! Cümleler sizin serabınız olsun! Bir ömür serap peşinden gidebilecek misiniz! Ya serap hiç yoksa? Bir ömrü bu yolda harcayabilecek misiniz kelimeler! Beş duyusu bir olan kelimeler.. Zihin hapishanesi adamı aklından eder! Akıl veren, akıl eden, akla hükmedenler; kadere inanır mısınız? Hayır mı! Sözde ASİ kelimeler! Hayatın dizginlerinin elinde olmadığı fikrinden hoşlanmayıp küsen kelimeler.. Serap zihninizdir! Bir cümleye kurulunca uyanırsınız!

Sahiden özgür müsünüz kelimeler. Özgür olmak kimse tarafından mecbur bırakılmamak, sınırlandırılmamaktır! Oysa ben sana mecburum bilemezsin. Ben sınırlıyım! Ölümlüyüm! Bedenliyim! Sözlüyüm! Sadece sözüm.. Kelimeler. Mıh gibi içime çaksam da seni! Ah! Kelimeler. Benden gidenler..

Suya yazılanlar. Kitap olanlar. Zihinden taşanlar. Bi ses! Bi nefes! Bi dokunuş olanlar! Ses yeryüzünde hiç kaybolmaz bilir misiniz? Siz ölümsüzsünüz kelimeler. Sözde tüketilirsin! Aslında tüketirsin! Ama tükenmezsin! Evrende ses olarak yaşarsınız. Tüketilmişliklerden türetilirsin! Ah! Kelimeler..

İnsan bilmez nereye gider onca ses, onca soluk! Oysa her sesin bende bir karşılığı var. Ses olur kelimeler.. Yankı bulur kelimeler.. Döner, döner beni vurur kelimeler.. Sesin senin neye benzer? Hangi kelime yüklenir sesini! Hangi kelime bana getirir seni? Sesimi bana duyuranlara tutundum. Nesnem kelimeler! Aracıdır kendime gelmeme kelimeler.. Bir duraktan diğerine soyunan kelimeler.

Sana tutununca, kendime tutunuyorum. Ne kadar yalnız insan! Ne kadar.. Aslında bu yalnızlığı görünce kaçmak yerine daha çok tutunmak gerek. Dualarda kalmış sadece doğarken ağlasın insan! Doğarken ağlamak hazırlık! Belki de dünyaya başkaldırı! Ben varım demek imza türünden.. Sahi en son ne zaman ağladın sen! En son beni ne zaman ağlattın! Yağmura kaçanlar, dolu gibi yağanlar, sadece yüreğimde çisildeyenler.. Kelimeler!

Yaşama tutunmak sana tutunmak be insan! Elimden kelimelerim alındı. Yok! Kelimelerimi ben verdim! Sanki onları birilerinin sırtına yapıştırdım söküp alamayacağım. Başka cümlelerde kullanamayacağım. Bazı kelimler, bazı insanlarda kaldı. Geri kalanlar diğer insanlara dağıtıldı.. Peki bende ne kaldı.. Kelimeler!

İnsana tutunmak! Bana dokunmak! Bana tutunsana kelimeler.. İnsandan gitmek, benden gitmek.. Benden gitsene kelimeler.. Benden gidince kelimeler! Belleğim yol olur zamana; o zaman ben de giderim kelimeler. Üzerinde git gellerle dayanamayıp aşınan yollara ayak olsun kelimeler..


Ah kelimeler! Zihnimde bulup gün yüzüne çıkarttığım kelimeler. Dudaklarımdan dökülürken anlam yüklenenler! İnsan insana tutunca küçülmez! Kendini doğru yola çıkar. Yol bazen yorar, bazen sarar.. Sen su gibi ak be kelimeler. Bazen yüzüme vur tokat gibi, bazen içime ak sevda gibi, bazen beni yak tutku gibi. Ama benim ol kelimeler. Ser de ölümde var zulümde! Dilde gülüm de var diken de!

Şimdi dudakta ilk öpücüktür senden kalan kelimeler..